-
1 rozku|ć
pf — rozku|wać impf Ⅰ vt 1. (rozkruszyć kilofem) to crush [węgiel, lód, tynk] 2. (uwolnić z więzów) to unchain, to unshackle [jeńca, więźnia] 3. (rozklepać) to forge flat [żelazo] 4. (zdjąć podkowy) to unshoe [konia] Ⅱ rozkuć się — rozkuwać się (uwolnić się z więzów) to unshackle oneself, to unchain oneselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozku|ć
-
2 wyswob|odzić
pf — wyswob|adzać impf (wyswobódź a. wyswobodź — wyswobadzaj) książk. Ⅰ vt 1. (uwolnić) to free, to release- wyswobodzić jeńca z więzów to free a. to release a prisoner from (his) bonds2. (wyzwolić) to free, to liberate [naród, lud]- wyswobodzić kraj od najeźdźców to free a. to liberate a country from invadersⅡ wyswobodzić się — wyswobadzać się 1. (uwolnić się) to free oneself- wyswobodzić się z więzów to free oneself from (one’s) bonds- wyswobodzić się spod czyjegoś wpływu przen. to free oneself from a. of sb’s influence, to liberate oneself from sb’s influence2. (wyzwolić się) to free oneself, to liberate oneself- kraj wyswobodził się spod obcej przemocy the country freed a. liberated itself from foreign oppressionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyswob|odzić
-
3 uw|olnić
pf — uw|alniać impf Ⅰ vt 1. (wyzwolić) to (set) free, to liberate- uwalniać kogoś z kajdan/więzów to unchain/untie sb- uwolnić kraj spod jarzma kolonizatorów to liberate the country from the yoke of colonialism- uwolnić zwierzęta z niewoli to set the animals free- uwolnić kogoś od swojego towarzystwa to relieve sb of one’s company2. (wypuścić z więzienia) to release, to let out- uwolnić zakładników/więźniów politycznych to release the hostages/to free the political prisoners3. (zwolnić z obowiązku) to exempt Ⅱ uwolnić się — uwalniać się 1. (wyzwolić się) to free onself, to break free 2. (odzyskać swobodę) to free onself, to break free 3. (pozbyć się) to free oneself (od czegoś of sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uw|olnić
См. также в других словарях:
uwolnić — dk VIa, uwolnićnię, uwolnićnisz, uwolnićnij, uwolnićnił, uwolnićniony uwalniać ndk I, uwolnićam, uwolnićasz, uwolnićają, uwolnićaj, uwolnićał, uwolnićany 1. «uczynić wolnym, wypuścić na wolność (np. z niewoli, z więzienia)» Uwolnić jeńców,… … Słownik języka polskiego
uwalniać się – uwolnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oswobadzać samego siebie z czegoś krępującego ruchy, wydostawać się z czegoś ograniczającego wolność; wyzwalać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uwalniać się z więzów. Uwolnić się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… … Słownik języka polskiego
wyzwolić — dk VIa, wyzwolićlę, wyzwolićlisz, wyzwolićzwól, wyzwolićlił, wyzwolićlony wyzwalać ndk I, wyzwolićam, wyzwolićasz, wyzwolićają, wyzwolićaj, wyzwolićał, wyzwolićany 1. «uczynić kogoś wolnym, niezależnym, obdarzyć wolnością, uwolnić kogoś, coś od… … Słownik języka polskiego
rozkuć — dk Xa, rozkućkuję, rozkućkujesz, rozkućkuj, rozkućkuł, rozkućkuty rozkuwać ndk I, rozkućam, rozkućasz, rozkućają, rozkućaj, rozkućał, rozkućany 1. «uderzając mocno, rozbić okowy, łańcuchy, okucie itp.; uwolnić kogoś ze skuwających go więzów»… … Słownik języka polskiego
wyswobodzić — dk VIa, wyswobodzićdzę, wyswobodzićdzisz, wyswobodzićbódź a. wyswobodzićbodź, wyswobodzićdził, wyswobodzićdzony wyswobadzać ndk I, wyswobodzićam, wyswobodzićasz, wyswobodzićają, wyswobodzićaj, wyswobodzićał, wyswobodzićany «usunąć coś krępującego … Słownik języka polskiego
więzy — blp D. więzyzów «sznury, rzemienie itp., którymi kogoś związano, skrępowano, którymi spętano zwierzę; łańcuchy, kajdany, w które dawniej zakuwano więźniów; okowy, pęta» Mieć więzy na rękach i na nogach. Rozciąć, rozluźnić komuś więzy. Oswobodzić … Słownik języka polskiego
rozpętać — dk I, rozpętaćam, rozpętaćasz, rozpętaćają, rozpętaćaj, rozpętaćał, rozpętaćany rozpętywać ndk VIIIa, rozpętaćtuję, rozpętaćtujesz, rozpętaćtuj, rozpętaćywał, rozpętaćywany 1. «zdjąć pęta, uwolnić z pęt» Rozpętać konie, krowy. 2. pot. «wyzwolić… … Słownik języka polskiego
rozplątać — dk IX, rozplątaćplączę, rozplątaćplączesz, rozplątaćplącz, rozplątaćał, rozplątaćany rozplątywać ndk VIIIa, rozplątaćtuję, rozplątaćtujesz, rozplątaćtuj, rozplątaćywał, rozplątaćywany «rozsupłać coś, co było splątane, związane; rozwiązać,… … Słownik języka polskiego
więzy — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, więzyzów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sznury, powrozy, rzemienie itp, którymi skrępowano czyjeś ciało lub którymi spętano zwierzę; dawniej: łańcuchy, kajdany, w które… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
